Hayat

Bugünlerde yine düşünceliyim..
O kadar çok şey tartıyorum ki kafam da çok fazla şeyler yorumluyorum..
Kafamı yorduğum yine düşüncesiz insanlar! Bunun farkındayım ama ' Neden böyle? ' diye düşünmeden kendimi alamıyorum. Bende mi hata yoksa?
Değer ver. Sonra o değeri sadece bir hatanı görünce saymasın insanlar!
Bencil bu insanoğlu! Sen sev , değer ver , say , güven ; ama o ne yapsın! Eleştirsin , konuşmasın , triplensin , en önemlisi de senin değerini hiçe saysın! Ama anladım ben hiç akıllanmayacağım hem de hiç...!
Bu kaçıncı yenilgi sayamadım bile..
Sayamadım...
Ya ben her şeyi hafife alıyorum ya da Dünya beni yerden yere vuruyor! Hemde hiç acımadan..
Hıh Dünyaymış!  Asıl insanlar acımasız! Eleştiren , kötü düşünen , her bir iyiliğinde bir çıkar arayan sorumsuz insanlar!
Hatayı önce kendinde aramak yerine başkalarına ahkam kesmek..
Yargılamak çok kolaydır basit insanlar çok güzel becerirler aslında bunu. Çünkü empati kuramazlar , bir başkasını anlamak onlara göre çok zordur..
Zordur işte..
Neyi öğreniyorlar ki şu kısacık hayatta? Hiç! Hemde koca bir HİÇ..
Anlamadan dinlemek , her dakikanın değerini anlamak ,hayatı boş boş yaşamak ,, insanları çıkarcı gözü ile bakmak.. Daha bir çok şey..
Bazen ben bile düşünüyorum ; her an ölebilirim ..her ann!
Peki ne yapıyorum? Kendime ne kazandırıyorum? Çevreme nasıl bir örnek oluyorum?
Hayata nasıl bir pencereden bakıyorum?
Bazen düşünmeden konuştuğum oluyor  ben de kusursuz değilim ya! Tabi ki olacak hatalarım. Ama anlıyorum ki hatamı söylemeyen bir çok dostum var!
Açık sözlü olacaksın hayatta..
Seni üzdüyse sende üzeceksin!
Seni kırdıysa sende onu kıracaksın!
Tatlı dilli olmayı öğreneceksin..
İnsanlara karşı hep bir mesafen olacak hayatta..

Çok basite almayacaksın hayatı , körü körüne de bağlanmayacaksın!