Gittim , gördüm , geldim .
Kısa bir yolculuk yaptım . Aslında her sene gittiğim bir yer sayılır. Bursa' ya uğradım geldim işte. Size oturup Bursa'yı anlatmayacağım. Bunu ne siz ne de ben isterim! Asıl konu oradaki -dayanışma . Öyle bir şey görmedim ya neyse,, konuya gireyim..
İnsanlar birbirleri hakkında çok kolay yargıya varabiliyor. Her ne kadar kızsam da bunu bende yapabiliyorum . Hadi benim ki sevgiden . Ama onların öyle olduğunu sanmıyorum.
Biz sevgi & saygı çerçevesini ilk aile de alıyoruz. Daha sonra okul falan geliyor.. Ama gördüm ki benim tanıdıklarımda öyle bir şey yok. İki yüzlü , tavırcı , mızmız , yüzsüz , saygısız ,,, bu böyle gider daha neler var neler..
İnsanların hatalarını yüzlerine vurmaya pek bayılıyorlar Hasta insan gördüm , olmayanda.. Bu ikisini de olduğu gibi kabul etmeli insan. Hiç kimse değişmez. Değişemez yani .. Hani bir söz vardır : ' Bir insan yedisinde neyse yetmişinde de odur .' diye.. Çok doğru! Kimseyi değiştiremeyiz , herkesi olduğu gibi kabul edebiliriz. Onların hatalarını yüzlerine vurmak bir şey değiştirme z Ama o insana karşı davranışlarımızı değiştirebiliriz.
Herkes birbirini sevecek diye bir şey yok ki dünya da .. Eğer herkes sevse saygı duysaydı kötü bir dünya haline gelmezdik ya !
Burada aileye çok emek düşüyor.. Aile çocuğunu nasıl eğitirse , çocukta öyle oluyor. İstemeyerek hata yapıp yanlış eğitim verebiliyoruz , belki pişmanlık bile yaşıyoruz.. Ama her şeyin bir telafisi var . Yoksa bile Allah (c.c) herkese bir yol gösterir. Yeter ki kendi kimliğimizi kaybetmeyelim..
Ya bir insan annesinin durumunu bilip de nasıl ona bağırır çağırır.. İşte konu burada. Ben bunu anlamıyorum. Tamam herkes ilgi görmekten hoşlanır ama annen sonuçta bu insan .. Sen ilgi göstermiyor sansan da aslında o içten içe sana neler anlatmak istiyor. Ama sen onu dinlemek yerine yargılıyorsun. Çünkü bu daha basit geliyor sana ..
Belki 40'na gelmişsin ama yüzsüzlük yapıyorsun.. İnanın ben bu insanlara şaşlıklıkla bakıyorum. E şimdi siz diyeceksiniz aile de bitiyor iş diye.. Tamam eyvallah haklısınız . Ama insan kendine ayna da bir bakmalı ' Bu ben miyim ? ' diye.. Tartmalı , ölçmeli kendisini.. Yani benim tanıdıklarım öyle olmalı en azından.. Ki var öyle arkadaşım da , akrabam da .. Onlara baktıkça nefretim bir kat daha artıyor.. Yüzsüzlük bu haddi hesabı yok
İnsanlar birbirleri hakkında çok kolay yargıya varabiliyor. Her ne kadar kızsam da bunu bende yapabiliyorum . Hadi benim ki sevgiden . Ama onların öyle olduğunu sanmıyorum.
Biz sevgi & saygı çerçevesini ilk aile de alıyoruz. Daha sonra okul falan geliyor.. Ama gördüm ki benim tanıdıklarımda öyle bir şey yok. İki yüzlü , tavırcı , mızmız , yüzsüz , saygısız ,,, bu böyle gider daha neler var neler..
İnsanların hatalarını yüzlerine vurmaya pek bayılıyorlar Hasta insan gördüm , olmayanda.. Bu ikisini de olduğu gibi kabul etmeli insan. Hiç kimse değişmez. Değişemez yani .. Hani bir söz vardır : ' Bir insan yedisinde neyse yetmişinde de odur .' diye.. Çok doğru! Kimseyi değiştiremeyiz , herkesi olduğu gibi kabul edebiliriz. Onların hatalarını yüzlerine vurmak bir şey değiştirme z Ama o insana karşı davranışlarımızı değiştirebiliriz.
Herkes birbirini sevecek diye bir şey yok ki dünya da .. Eğer herkes sevse saygı duysaydı kötü bir dünya haline gelmezdik ya !
Burada aileye çok emek düşüyor.. Aile çocuğunu nasıl eğitirse , çocukta öyle oluyor. İstemeyerek hata yapıp yanlış eğitim verebiliyoruz , belki pişmanlık bile yaşıyoruz.. Ama her şeyin bir telafisi var . Yoksa bile Allah (c.c) herkese bir yol gösterir. Yeter ki kendi kimliğimizi kaybetmeyelim..
Ya bir insan annesinin durumunu bilip de nasıl ona bağırır çağırır.. İşte konu burada. Ben bunu anlamıyorum. Tamam herkes ilgi görmekten hoşlanır ama annen sonuçta bu insan .. Sen ilgi göstermiyor sansan da aslında o içten içe sana neler anlatmak istiyor. Ama sen onu dinlemek yerine yargılıyorsun. Çünkü bu daha basit geliyor sana ..
Belki 40'na gelmişsin ama yüzsüzlük yapıyorsun.. İnanın ben bu insanlara şaşlıklıkla bakıyorum. E şimdi siz diyeceksiniz aile de bitiyor iş diye.. Tamam eyvallah haklısınız . Ama insan kendine ayna da bir bakmalı ' Bu ben miyim ? ' diye.. Tartmalı , ölçmeli kendisini.. Yani benim tanıdıklarım öyle olmalı en azından.. Ki var öyle arkadaşım da , akrabam da .. Onlara baktıkça nefretim bir kat daha artıyor.. Yüzsüzlük bu haddi hesabı yok
Yorumlar
Yorum Gönder